Alkoholizm - stadia uzależnienia

Alkoholizm jest to uzależnienie od środka odurzającego (napojów alkoholowych nisko bądź wysoko procentowych), które stanowi jednocześnie poważny problem społeczny. Często zdarza się, że osoba po wypiciu alkoholu staje się agresywna co ma niewątpliwie wpływ na bezpieczeństwo otoczenia. WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) w jednej z definicji określa alkoholików jako osoby nadmiernie często i dużo pijące, u których na skutek zależności od alkoholu pojawiają się zaburzenia w zakresie przeżywania lub u których ujawnia się wpływ alkoholu na zdrowie fizyczne i psychiczne. Alkoholizm wpływa także na relacje interpersonalne oraz na społeczne i ekonomiczne funkcjonowanie osób uzależnionych. 

Spośród różnych podziałów, klasyfikujących rozmaite formy alkoholizmu, można wyróżnić podział: 

- typ alfa - nadmierne picie alkoholu bez fizjologicznej zależności

- typ beta - nadmierne picie prowadzące do zmian somatycznych, m.in. skórnych (rozszerzenie naczyń).

- typ gamma - picie prowadzące do utraty kontroli nad sobą i rzeczywistością.

- typ delta - niemożność utrzymania abstynencji, typowy dla krajów w których najczęstszym alkoholem jest wino.

- tym epsilon - to picie o charakterze dipsomanii (okresowe, intensywne upijanie się).

W etiologii (podłożu) alkoholizmu mieszają się różne czynniki osobowościowe i społeczne. Na rozpoczęcie intensywnego spożywania alkoholu szczególny wpływ mają sytuacje stresowe, nie tłumaczą one jednak powodów takiego radzenia sobie z trudną sytuacją. 

Spośród czynników socjokulturowych obserwuje się takie zjawiska jak częstsze spożywanie alkoholu przez mężczyzn (w większości kultur), częstsze nadużywanie alkoholu w określonych krajach niż w innych np. Szkoci piją statystycznie więcej niż Anglicy. Rolę odgrywa także przynależność do różnych kościołów (katolicy piją więcej niż np. protestanci czy żydzi). Gwałtowne przemiany społeczne, przyczyniające się do osłabienia nieformalnych mechanizmów kontroli (np. migracja z wsi do wielkich miast), przyczyniają się również do zwiększenia alkoholizmu. Zjawisko to obserwuje się między innymi w krajach trzeciego świata. 

W obszarze czynników osobowościowych nie udało się określić specyficznej "osobowości alkoholika", jakkolwiek stwierdza się predyspozycje u osób, które są mało wrażliwe na oddziaływanie społecznej kontroli i oczekiwań otoczenia, u osób lękliwych i niepewnych siebie oraz u poszukujących środowiska czy towarzystwa. Niewątpliwie na powstawanie nałogu wpływają wzorce używania alkoholu przez osoby znaczące w dzieciństwie. Również predyspozycje genetyczne wydają się odgrywać jakąś rolę, aczkolwiek trudno je oddzielić od wpływu wzorców wychowawczych. 

Alkoholizm jest problemem dotykającym coraz częściej osoby wysoko wykształcone, jak prawnicy, lekarze etc. Często nie zdają oni sobie sprawy kiedy przekraczają granicę zwyczajnego napicia się dla relaksu, a kiedy są już w kręgu osób uzależnionych. Ocena ilości alkoholików jest więc niewątpliwie trudna ze względu na niejasność kryteriów i ogólną tendencję do lekceważenia tego problemu. Wyrazem tej tendencji jest między innymi uznawanie za alkoholika dopiero osobę podejmującą leczenie odwykowe, a nie osoby która pije regularnie po pracy "dla relaksu". 

Niemałą rolę w uzależnianiu się kolejnych osób odgrywają media. Spójrzmy jak przedstawiają oni alkohol w reklamach. Zwykle pokazuje się grupę szczęśliwych kibiców bądź znajomych śmiejących się o popijających piwo. Osoba pijąca jest w nich przedstawiana jako lepsza, szczęśliwsza, spełniona, bezproblemowa. Tymczasem nigdy nie pokazuje się jak duży dramat może rozgrywać się po wypiciu alkoholu. niektórym wystarczy jedno piwo by leżeć z głową na stole - tego reklama nie pokazuje. Nie każdy wypijąc puszkę jest uśmiechnięty - zdarzają się bowiem osoby przejawiające agresję nie tylko wśród klubowego otoczenia, ale także wśród najbliższej rodziny i dzieci.